دخل اوضه المدير بكل هيبة

الشغل هناك 
يلا بينا عشان منتاخرش على الطياره 
يارا بخبث طب حنين ونور هيرحوا ازاى وبتغمزلهم 
فهد بيخبطها على دماغها هيحصلونا على المطار ونسافر كلنا 
يارا اه براحه يا فهود 
عمار انت بتخبط مراتى ليه معلش يا قلبى اصله مفترى وباسها من دماغها 
الكل ضخكوا 
فهد ربنا يصبرنى على البلاوى دى ماجمع ال ماوفق جاتكم الارف 
ونزلوا كلهم راحوا المطار 
وصلوا المطار وهما فى صاله الانتظار وصل حسام 
حسام السلام عليكم 
الجميع وعليكم السلام 
وبعدين فضل يبص فى كل اتجاه هيا حنين ماجتش 
فهد پخنقه لا لسه 
حسام ولا نور 
ادهم بترفزه لا لاتنين ماجوش لسه 
فى الوقت ده دخلت حنين ونور المطار وحنين كانت لبسه نظاره شمس بدارى بيها دموعها بس باين على وشها وصوتها 
ونور جمبها برضوا باين عليها العياط وفى صوابع قلم على وشها 
الكل اول ما شفهم

اتخض وجريوا عليهم 
حسام بلهفه حنين مالك وعاوز يسندها 
بس ايد فهد منعته يارا اسندى حنين مع نور خليها تقعد 
فهد كان هيتجنن ويخدها فى حضنه ومش عارف مالها 
يارا مالك يا حنين انتى كويسه 
حنين بصوت مهزوز وكله دموع انا كويسه متقلقيش 
فهد اول ما سمع صوتها كانه انطعن بسکينه فى قلبه 
فهد قرب منها وبصوت كله حنيه مالك بتعيطى ليه 
حنين رفعت وشها وبتبصله من تحت النظاره مفيش انا كويسه بس بتقول ل نفسها انا محتجالك اوى حاسه انك امانى وحمايتى 
ادهم فى الوقت ده ھيموت ويعرف ايه ال حصلهم ونور بټعيط ليه وايه ال على وشها ده 
ادهم نور تعالى انا عوزك 
حسام كان قاعد وبيبص لحنين بحزن وقال لنفسه اكيد ال فى بالى هو السبب 
نور قامت مع ادهم بعيد عنهم شويه 
ادهم بقلق فى ايه مالك بتعيطى ليه 
نور بصوت مخڼوق مفيش حاجه 
ادهم وكان بركان هينفجر 
مين ال عمل فيكى كده ومد ايده عليكى 
نور ساكته مبتتكلمش 
ادهم بزعيق انطقى من عمل كده 
نور بعياط لو سمحت سبنى فى حالى دلوقتى مش قادره اتكلم 
ادهم بحاول يهدى انا اسف بس انا قلقان عليكى 
نور انا كويسه متقلقش بعد اذنك ورجعت ليهم تانى 
شويه وركبوا الطياره 
عمار ويارا جمب بعض 
ونور وحنين جمب بعض وادهم وفهد جمب بعض 
وحسام قعد جمب شخص تانى 
وطلعت الطياره 
عمار اخوكى وادهم هيتجننوا عليهم
يارا باين اوى وانا كمان عوزه اعرف فى ايه 
الصراحه انا حبيت حنين ونور من اول ما شفتهم يدخلوا القلب 
عمار عندك حق هما كويسين جدا 
يارا فعلا حنين دى ال اتمناها زوجه لفهد هيا ال هتقدر تسعده وفهد كمان شكله بيحيها اوى 
عمار باين عليه وكمان شكل ادهم بيحب نور 
يارا هما كمان ليقين على بعض اوى 
عمار ربنا يسعدهم ونفرح بيهم قريب زى انا وانتى يا قلبى 
يارا يارب يا حبيبى 
عمار يلهوى على كلمه حبيبى دى مش كنا عملنا الفرح امبارح وكنا طلعنا شهر العسل 
يارب بكسوف بطل بقا كلها ٤ شهور ونجوز
عمار يارب الصبر من عندك ومسك ايديها باسها وغمزلها 
اما عند فهد وادهم 
ادهم انا هتجنن عاوز اعرف حصلهم ايه 
فهد بيحاول يبق هادى هعرف متقلقش 
ادهم بتحبها يا فهد 
فهد بعشقها 
ادهم وانا كمان 
فهد بخصه نعم 
ادهم لحق نفسه لا انا قصدى نور اهدى كده 
فهد بحسب بس انت وقعت اهو وكنت بتقول مفيش وحده تقدر توقعنى وغمزله 
ادهم لا فى قطتى الشرسه وقعتنى
فهد بابتسامه قطتك الشرسه ده انت شكلك هتشوف ايام 
ادهم تبقى معايا بس واشوف انا وهيا الايام برحتنا وبيغمز لفهد 
اما عند نور وحنين 
نور معلش يا حبيبتى ربنا يحلها من عنده 
حنين ازاى بس انا تعبت يا نور 
نور قولى يارب 
حنين يارب انا اسفه على ال حصلك بسببى 
نور ولا يهمك يا قلبى ارتاحى انتى شويه 
رجعت حنين راسها ل ورا وبتفتكر ال حصلها من ساعتين ٠٠٠٠٠٠
رجعت حنين راسها ورا وافتكرت ال حصلها من ساعتين 
فلاش باك 
حنين صحيت بدرى 
صباح الخير يا ماما 
امل صباح النور يا قلب ماما تعالى افطرى يلا قبل ما امشى انا وهمس 
حنين حاضر ماما خلى بالك من همس 
امل همس دى قلبى من جوه متقلقيش وبعدين انا وخالتك هناخد بالنا منها انتى عارفه هيا بتحبها كتير 
حنين عارفه سلميلى عليها ولما ارجع من شرم هرحلها 
امل حاضر يا حبيبتى بس خلى بالك انتى من نفسك 
حنين متقلقيش يا ماما انا معايا نور ومدرينا فى الشغل 
امل طيب انا هقوم انزل انا وهمس بقا خالتك مستنيانا هننزل انا وهيا نتمشى ونفسح همس شويه لانها زهقانه مخرجتش من زمان 
حنين ماشى يا ماما خلى بالكم من نفسكم
امل حاضر يا حنون تبقى قفلى الشقه كويس قبل ما تمشى 
حنين طيب نور جايه كمان شويا وهننقفل الشقه وننزل سوا 
امل طيب سلام يا قلبى وباستها 
حنين سلام يا ماما 
وشالت بنتها باستها جامد اول مره تغيب عنها من ساعت ما اتولدت 
هتوحشينى يا هموس 
ونزلت امل وهمس مشيوا فضلت حنين لوحدها فى الشقه 
كانت بتظبط شنطتها وبتلبس 
جرس الشقه رن فكرتها نور انا جايه اهو يا نور 
وبتفتح الباب وبتقول ادخلى يا نو٠٠٠ 
قطعت الكلمه لما شافت جاسر ال قدمها خاڤت واټصدمت ورجعت لورا جاسر 
جاسر ايه يا قطه شفتى عفريت 
حنين بترجع ل ورا وبتحاول تبين انها مش خاېفه وقويه عاوز ايه جاى ليه 
حنين